Cupido’s verhaal
Gepubliceerd op 15 februari 2021
Lang geleden in de mythen tijd vloog er een schattige god rond: Cupido. Hij was klein, engelachtig, droeg pijl en boog en zat vol kattenkwaad. Hij kon een hart in vuur en vlam zetten met 1 goed gemikt schot. Maar wanneer hij een rotbui had, kon hij liefde verpesten . Dat is wat er gebeurt in dit kleine verhaal.
In het mythisch landschap was het lente. Watergoden speelden met bosengeltjes aan de rand van het meer. Tijdens zo’n plenspartij zat Cupido zich te vervelen en keek goedlachs naar het frivole spel. Hij voelde zelf de lentekriebels en daardoor kriebelde zijn pijl. Hij mikte op 2 bosengeltjes die kroontjes in elkaars haar vlochten. De pijl schoot 2x raak. Verliefd staarden de engeltjes elkaar aan en zakten zuchtend in het malse gras. Net zoals de lente, bloeide hun liefde open.
Zo ging een liefdevol jaar voorbij. En Cupido, die zelf graag eens verliefd wilde zijn, maar de pijl niet op eigen hart kon richten, voelde jaloezie opborrelen. Zo kwam het dat hij in een vreselijke pestbui was toen hij onze bosengeltjes terug tegen het lijf botste. Hij kon het niet nalaten om tweespalt te zaaien. Hij smeedde het snode plan om onbegrip en teleurstelling te veroorzaken tussen onze 2 geliefden.
De bosengelen, van geen kwaad bewust, kregen plots de ingeving om een leuk geschenk aan elkaar te geven. En wat anders kon hun geliefde meer laten schitteren dan een mooi juweel? Ze omhelsden elkaar en trokken elk op pad om het perfecte juweel te zoeken. Een dag later zouden ze elkaar terug ontmoeten.
Zo kwamen ze bij ons, de mensen, terecht. Doordat Prometheus niet alleen het vuur aan ons gaf, maar ons tevens onderwees in de edelsmeedkunst, kon niet alleen Vulcanus meer smeden, maar ook de gewone mens.
Het eerste engeltje koos een zware armband in zilver. Het verbaasde ons dat zo een fijn wezentje viel voor dit solide stuk. Het engeltje was echter voor geen rede vatbaar. Wat wij niet wisten, was dat Cupido hier wel degelijk de hand in had en met opzet verkeerde raad in het oortje fluisterde.
Een tijdje later fladderde het tweede bosengeltje binnen. Dat op zich verbaasde ons want zelden kregen we bezoek van engeltjes, laat staan 2 op één dag. We toonden onze prachtige juwelen, maar het engeltje koos voor een juweel met vurig hart. Weer leek het ons niet geschikt voor een fijne engel. En weer baatte onze raad niet.
Op het afgesproken tijdstip streken de engeltjes neer om elkaar opgetogen hun geschenk te tonen. Ongeloof straalde, vleugeltjes zakten neer, bittere tranen stroomden, harten braken… Beiden konden niet geloven dat ze elkaar zo slecht kenden en gebroken gingen ze uit elkaar.
Cupido zag dit met lede ogen aan. Zelfs hij vond het tafereel hartverscheurend. Hij kon geen 2x een pijl afschieten naar hetzelfde hart. Hoe moest hij dit aanpakken? Vertwijfeld ijsbeerde hij in de goden hemel en vroeg raad aan Psyche. Deze godin dacht diep na en kwam met de schitterendste oplossing. Ze fluisterde in het oor van Cupido en deze, overtuigd van haar advies, vertrok onmiddellijk. (btw wie had gedacht dat deze fluistering zou leiden tot een prachtig liefdesaffaire tussen Cupido en Psyche? Maar dat is een ander verhaal)
Op een stralende ochtend streek Cupido neer en vroeg ons een prachtige ring te ontwerpen. Zijn instructies waren duidelijk. We wisten wat ons te doen stond. Een tijdje later vonden we 2 verfomfaaide, slapende engeltjes op onze stoep. We konden ze nauwelijks herkennen. Toen ze geeuwend hun ogen openden, vielen ze huilend in elkaars armen. Alle verdriet verdween als sneeuw voor de zon toen ze de ring aan elkaars hand schoven en dolgelukkig vlogen ze hun toekomst tegemoet. En ze leefden nog lang en gelukkig!
